Czas na opowieść

Wracam już bardziej ogarnięta, pierwsze dni chciałam w pełni poświęcić Małej. Zgodnie z przewidywaniami urodziła nam się córeczka. M-ka przyszła na świat po dobie porodu ważąc 3300g i mierząc 55cm. Ma długie czarne włoski, duże oczy i budzi powszechny zachwyt. Dostała dyszkę pomimo zielonych wód płodowych (w ostatniej chwili je zanieczyściła) i przedłużonej akcji porodowej.

Porodem jestem zawiedzona, to całe "rodzić po ludzku" o kant dupy, skoro położna podaje Ci między innymi relanium bez Twojej zgody, podobnie z nacinaniem krocza, nie miałam tam wpływu na żadne decyzje. Tatusiek był z nami całe dwie szpitalne doby ostatecznie. Jako tatuś spisuje się świetnie, jako partner sami wiecie z moich wcześniejszych opisów. Nic się nie zmieniło. Tak jest falowo.

Szkraba mamy cudnego, ciągle by była przy cycu, pięknie przesypia. Ja czuję się dobrze mimo że jestem szyta nadprogramowo dużo (rozwaliło mi szyjkę macicy i odbyt przez za wczesne parcie). Najważniejsze że już jest. Cała, zdrowa i przesłodka. Martwi mnie jej oddech podczas snu, jest niespokojny, jakby się czegoś bała. Obstawiam jako winowajcę ciążowy stres.

Na razie Miśka nosi moje nazwisko, najprawdopodobniej w piątek się to zmieni.