Daty

Czym są dla Was daty? Żółte kartki kalendarzy, porzucane co rok, rozpadają się w pył, w myślach zostają te najważniejsze mgnienia. Sentymentalne daty, ważne liczby; wszelkie rocznice, święta, rozpoczęcia i zakończenia, pierwsze razy, sukcesy, czasem się na siebie nakładają, czasem dominuje jakaś liczba, nasza szczęśliwa. Chcemy uczcić, świętować każdą z nich należycie lecz co, jeśli ktoś bezcześci te chwile, coś nie pozwala się nią cieszyć? Jak cieszyć się 20. rocznicą ślubu, kiedy współmałżonek o niej zapomina, rozpoczęciem związku z kimś, z kim się nie udało? Czasem uznajemy szczęśliwą liczbę za obłudną i przeklętą. Wczoraj była ważna data, dla nas, dla Hiszpanii.

We wszystkim należy zachować umiar i rozsądek. Znacie to? Niech ktoś mi wytłumaczy, jak zachować rozsądek zakochując się, jak kochać z umiarem? Niestety, należę do tych, którzy oddają się cali, bezgranicznie, bezwarunkowo, ufają ślepo i wiernie. Jak długo jednak można być zwodzonym bez odzyskania wzroku? Jak wiele można przed samym sobą usprawiedliwić? Wiem, że miłość nie musi mieć sensu, ale czy w ogóle może?

Jak dalece można ranić, twierdząc nadal, że się kocha? Czy egoizm nie jest zaprzeczeniem miłości? Czy zasada "jesteś odpowiedzialny za to, co osfoiłeś" nie dotyczy wszystkich? Jakie masz prawo, żeby zmieniać życie Twojej rodziny, bo zmieniłeś zdanie, podejmujesz własne decyzje, czujesz się wolny i chcesz, żeby tak zostało. Czemu nie mam prawa się nie zgodzić? Czemu zostałam bezsilna, bezbronna, bez wpływu na wygląd swojego życia? Powiesz mi?

Proszę o odpowiedzi również tych, którzy w prawdziwą miłość nie wierzą, tylko w tę z rozsądku. Chcę zrozumieć.