Cyc

Chcę poddać pod dyskusję ważną dla mnie zwłaszcza obecnie kwestię. Otóż nigdy specjalnie nie rozmyślałam nad karmieniem piersią. Oczywiste było dla mnie, że chcę karmić i że chcę to robić przez około pół roku. W mojej wyobraźni było to dość długo, ponieważ wokół wszystkie kobiety szybciej traciły pokarm i przestawały karmić. Tyle, ile trzeba, pół roku, zanim malec zacznie używać przeciw mnie nowonabytego uzębienia.
Obecnie zasypywana jestem mnóstwem materiałów dotyczących między innymi laktacji. Okazuje się, że większość kobiet, mimo że im się tak wydaje, nie traci pokarmu, ale nie w tym moja zagwostka. Ponoć WHO podaje za optymalny okres 2-3 lat karmienia piersią! Wszelkie nowe artykuły wskazują na podobny schemat postępowania jako idealny, a nawet jedyny dobry. Nie wiem, czy to nowa moda? Na pewno takie długie karmienie ma pozytywny wpływ na zdrowie dziecka, w to nie wątpię. Jest też często oszczędne i wygodne dla matki (dla tych, które lubią karmić). Jednak nie wyobrażam sobie karmić dwulatka cyckiem. Biorąc pod uwagę rozwój psychiczny dziecka, również nie wydaje mi się to dobrym rozwiązaniem. A mój biust? To przecież też istotny aspekt. Nie chcę oddać go w całości w użytkowanie córeczce.
Co Wy o tym wszystkim myślicie? Jak długo karmiłyście lub zamierzacie (oczywiście wykluczając fizjologiczne kłopoty z laktacją)? Ja sobie myślę, że dobrze, niech i tak będzie. Skoro to dobre dla małej, to pokarmię ją pół roku bezpośrednio z piersi, a później będę odciągać i podawać mój pokarm z butelki. Przytulać się możemy nadal, ale nie jest do tego konieczny cyc na wierzchu.